Sadece taş..

Ben kimim???

Ben dağ başında gezen otlayan bir sürüde, kuzu değilim..
Keşke olsam..
Benden-benim gibi olanlarla güle oynaya dolaşır, otlar,
hep birlikte uyur, hep birlikte uyanırdım...
Karnım doydukça; huzur bulur, ' nasıl? neden?' diye sormazdım..
Boyun eğerdim belki
ancak bir parça taze ot yemek için mutlaka boyun eğmek gerekli..
Soğukta yaslanırdım, yakınımda ki 'bizden' olana; ısınırdım...
Biri bağırdımı; onunla bağırır, çogunluk sustumu onlarla susardım...
Keşke bir kuzu olsaydım. Çoğunlukta mutluluk bulsaydım...
Ben kuzu değilim...

Bana güvenen, beni sayan kuzulara , çoban değilim...
Keşke olsam...
Mutlu kuzuları kollasam, karınlarını doyursam...
Gözüm önünde semirseler, boy boy kuzular yetişseler..
Bir ıslıkla bir kaç sözle sevk ve idare edilseler...
Kavalımın bir kaç namasinde; huzur içinde dinlenseler..
Keşke çoban olaydım. Ben onları idare ederdim,
onlarda beni etleri ile, sütleri ile ve dahi yünleri ile beslerlerdi...
Ben çoban değilim...

Düşmanı korkutan, dostu koruyan heybetli bir köpek değilim..
Keşke olsam..
Çobanın da, kuzuların da can yoldaşı olurdum...
Çobanlardan sevgi, kuzulardan saygı bulurdum...
Görevimi yaptıkça gururla dolaşır. Çobana dost olurdum..
Sıcak yatağımda, huzurla karnımı doyururdum.
Keşke köpek olsaydım... Çoklukta özel, şerefli ve namlı olurdum..
Ben köpek değilim..

İster bi başıma, ister üçbeş benden olanla; bir kurt değilim...
Keşke olsam...
Dağların hakimi, başımın tek sahibi olurdum...
Hiç bir sorumluluğum olmazdı kendimden veya çetemden gayri...
Kuzular semirsin diye sabırla pusuda beklerdim..
Fırsat bulunca sürüden ayrılanı veya kandırdığımı avlardım..
Çoban, kuzular ve dahi onları koruyan cesur köpekler,
gecenin bilinmezliğinde şüphe ile uyur iken..
Ben dağların hakimiyetini tüm ovaya ulusam...
Ben başı boş, vicdanı hür bir kurt değilim...


Ben, belki, dağ başında bir parça kayayım..
Benden olanlar var yakınımda olsalarda benden uzak..
Ne ben onlara gidebilirim.. Ne de onlar bana bir adım gelebilir...
Kuzular yakınımda otlar, yakınımda uyur..
Çoban tepeme oturur bazen kaval çalar.. Bazen uyur..
Köpek dibimde gözetir sürüyü. dibimde dinler türküyü..
Kurt üzerimden meydan okur ovaya, ardımda pusu kurar kuzuya.
Günler üzerimden gelir geçer, geçelerde yüreğime soğuk işler..
Ben bir parça kayayım belki.. Satedece taş...
Ruhum yok sanırsınız, etrafımda dolaşırda bana aldırmazsınız..
Yosunlar yorganım olur ısıtmazlar beni. Toprak gizler bedenimi..
Kuzular da, çoban da, köpeklerle kurtlar da benden götürür..
Rüğarda, yağmurda, soğukta, sıcakta toz toz dökülür..
Sesim soluğum çıkmaz diye; canım acımaz sanırsınız..
Ben bir kayayım.. Peki siz nesiniz???