6 Kas 2007

Saçmalık

Açıklamak boşuna, anlatmak yersiz.

Hepimiz farkındayız, herkez çok çok iyi biliyor...

Derin, ağır bir karanlık bu, çepe çevre hepimizi sarmış. Burnumuzun ucunu görmek imkansız işte bu nedenle herbirimiz yanlızız. Yanlızlık, alışkanlığımız, huzurumuz ve tabi güvenliğimiz.

Çıkış yolu yok bu nedenle hepimiz suskunuz.

Haykırmak boşuna..

Bilgi, gereksiz. Tek bildiğimiz Boş boş boş.

Boşluk; Tanrının iradesi, gücü, yolu ve bizim bunun karşısında ki faydasız irademiz, gücsüzlüğümüz, yararsız çabalarımız.

Tanrı isterse hiç bir çaba harcamadan sahip oluruz, istemezse her çaba boşunadır.

Çıkış yolu bulamamamız bu yüzden.

Dualarımızın hiç biri de Tanrının iradesini aşamayacaksa, Boşuna tüm yakarışlarımız.

Hiçbir planlanımız, Tanrının planından üstün olamaz. İstesekte-istemesekte boyun eğmek zorunluluk. Teslimiyetten kaçış imkansız.

Sabır tek dayanak.. Tanrı, bu yanlızlıkta ki tek arkadaş...

Anlayamıyorum veya anlamak istemiyorum.

Nasıl insanları çoğu durumun farkında olurda ve bundan yoğun bir rahatsızlık duyarda, Bundan kurtulmaya çalışmak yerine bu durumdan zevk almaya çalışmayı seçer????

Nasıl bilgi bu kadar ucuz iken, cehaleti seçer?

Nasıl heryer zifiri karanlık iken, gözlerini de kapamayı tercih eder?

Nasıl kendi de yanlızlıktan muzdarip iken, sevenlerini de yanlızlığa terk eder?

Nasıl kendi haykırmak isterken, kulaklarını haykırışlara tıkar?

Nasıl umursamaz?

Nasıl susar?

Hiç kendimizi kandırmayalım,

Yanlızlık ve Karanlık bizim lanetimiz değil...

Tercihimizdir....

12.12.2006 da GunOsys'te yayınlandı

Hiç yorum yok: