11 Ara 2007

Noense..

Dünkü planlara göre; birazdan, babamı, İstanbul otobüsüne bindirmem gerekiyordu.. Ancak peder bey bu akşam itibari ile Fenerbahçe-CSKM maçına gitmekten çaydı... Doğduğum günden beri yıldızımız pek uyuşmuyor babamla. Babam dışında tüm Dünya ile barışığım, Babam da benim dışımda tüm Dünya ile barışık ben bi türlü çözemedim bu durumu..
Birbirimizden uzak olduğumuzda herkez mutlu, birbirmize 2 metreden yakın olunca da herkez endişeli oluyor; iş'te, evde, köyde kısacası heryerde... Bide birlikte çalışıyoruz değmeyin muhabetimize:=)

Maç die 2-3 günlüğüne gidebilseydi İst'e,
Çooook güzel ense yapıcaktım evde:-(
Belki yine fikir değiştirir bilmiorum otobüs gece 1 de:=)

İst i özledim bu arada ama gitmeye nietim yok hatta dün gece "Gelmiomusun bu taraflara??" dien; İstanbul'dan bi arkadaşıma dediğim gibi..

İstanbul'u özledim ancak İstanbul beni özlemedi, biliyorum..

Sevdiğim bir parçayı ekliyorum..

Moğollar-Yolum seninle

2 yorum:

Unknown dedi ki...

İstanbul özlenen şehir...

İnsan bir tek anne-babasını seçemezmiş derler. Hayatta sahip olunna ve bir daha yenisi olmayacak olan, "tek"" olan.. Birde böle düşün ve bu açıyla devam et bakalım.:)

Ñé×ëÑ®§ dedi ki...

@Jade
:=)
Peki hocam bi de böyle deniim bakalım.. Bugün ben işe gelmiim dedim o da kırmadı saolsun. Fenerbahçemizde turu geçti heralde birkaç gün sorunsuz gideriz..Umarım..

İstanbul'u çok seviyorum ancak İstanbul'da ki arkadaşlarım tümden orada olunca güzel.. Ne hikmetse söz birliği etmişcesine 10 da 8 göçtü ist ten çorap söküğü gibi... Şimdi bu şehirde çoğu belki bu yüzden daha çok sever oldum bu doğduğum şehri..
İstanbul dan İskeçe ye :=)