Cok yanlizim...
Hep, herkez gibi yanlizdim ancak yanlizligima kaygisizdim. Sonucta her insan, utanclarinda, ketum; hayallerinde, umutlu; kaybettiklerinde, huzunlu; yasadigini hissettigi anlarda mutlu olsada, duygularini paylasmakta, ozurlu. Simdi, batar misali rahatsiz edici bu yalnizligimi anlatmak istesemde, elimde degil.
Ask suclu. Asik degilim ya ondan olsa gerek. Cunku asik oldugum zamanlarda kendimi cok... hissediyordum. Asik oldugum zamanlar da duygularimi anlatmama da gerek yoktu beni taniyan, bana bakan herkez dogru tahmin ederdi neler hissettigimi. Belki de artik aska inanmadigimdan, zor geliyor bu anlasilmazligim.
Aska inanmayanlardan olmak istemedim hic ancak gel gor ki onlardan oldum ciktim. Simdi hem yanlizim hem de caresiz.
Bu bilmedigim-sevmedigim sularda bogulmadan nasil yuzebilirim???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder